Adnotationes in Leviticum

[00001]    ΩΡΙΓΕΝΟΥΣ ΕΚΛΟΓΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ.

[00002]    ^[17.17] ΚΕΦ. ∆ʹ.

[00003]    Στίχ. κζʹ.

[00004]    Ψυχὴ ἐὰν ἁμάρτῃ ἀκουσίως, φησὶ, καὶ μὴ ποιήσῃ ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν Κυρίου, ὧν δεῖ ποιεῖν.

[00005]    Εἰ δὲ κατὰ φύσιν ἔχει.

[00006]    Ἔστι τάχα τινὰ προσ-τάγματα Κυρίου, ἃ οὐ δεῖ ποιεῖν, κατὰ τό·

[00007]    Ἔδωξαν αὐτοῖς προστάγματα οὐ καλά.

[00008]    Ψυχὴ οὖν ἁμαρτάνει ἀκουσίως, ὅτε προφάσει εὐσεβείας τὸ μὴ δέον τηρεῖ.

[00009]    Καὶ δεῖται θυσίας πρὸς ἄφεσιν, οὐ δεομένου θυσίας τοῦ δρῶντος ἐξεπίτηδες·

[00010]    ὡς ὁ γεγονὼς Ἰου-δαῖος, ἵνα Ἰουδαίους κερδήσῃ, καὶ περιτεμὼν τὸν Τιμόθεον.

[00011]    Στίχ. κηʹ.

[00012]    Σημαίνει οὖν, ὅτι ἁμαρτία καλεῖται καὶ αὐτὸ τὸ προσαγόμενον.

[00013]    Οὕτω νοητέον τό·

[00014]    Ἁμαρτίας λαοῦ μου φάγονται.

[00015]    Εἰ οὖν ὁ ἁμαρτάνων αὐτὴν δοκεῖ θύειν τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῷ μετανοεῖν, οὐκ ὀφείλει τοῖς αὐτοῖς περιπίπτειν, ἐπεὶ ἀναζῇ ἡ ἁμαρτία.

[00016]    Οὕτω δυνατὸν τὸν Χριστὸν καλεῖν ἁμαρτίαν, ὡς ὑπὲρ τῆς πάντων ἁμαρτίας τυθέντα.

[00017]    ΚΕΦ. ΙΒʹ.

[00018]    Στίχ. βʹ.

[00019]    Γυνὴ ἥτις ἐὰν σπερματισθῇ, καὶ τέκῃ ἄρσεν.

[00020]    Παρέλκειν δόξει τὸ, ἐὰν σπερματισθῇ, προτασσόμενον τοῦ·

[00021]    καὶ τέκῃ ἄρσεν.

[00022]    Ἀλλ' ἐφίστημι μήποτε ἵνα προφητικῶς ἡ Μαρία, οὐκ ἐκ τοῦ ἐσπερ ^[17.20] ματίσθαι τεκοῦσα ἄρσεν, μὴ νομισθῇ ἀκάθαρτος εἶναι, γεγεννηκυῖα τὸν Σωτῆρα, εἴρηκεν ὄλον τοῦτο.

[00023]    Ἐδύνατο δὲ καὶ μὴ προκειμένου τοῦ, Ἐὰν σπερματισθῇ, νοεῖσθαι μὴ οὖσα ἀκάθαρτος ἡ Μαρία·

[00024]    οὐ γὰρ ἁπλῶς γυνὴ, ἀλλὰ παρθένος.

[00025]    ΚΕΦ. ΙΓʹ.

[00026]    Στίχ. μεʹ.

[00027]    Καὶ ὁ λεπρὸς, ἐν ᾧ ἐστιν ἀφὴ, τὰ ἱμά τια αὐτοῦ ἔσται παραλελυμένα, καὶ ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἀκάλυπτος.

[00028]    ∆ιατί τοῦ λεπροῦ ἀκάλυπτον εἶναι κελεύει τὴν κεφαλὴν, καὶ τὰ ἱμάτια παραλελυμένα;

[00029]    Ἵνα γνωριστὸς ᾖ, καὶ μὴ μεταλαγχάνωσι τῆς ἀκαθαρσίας οἱ προσπελάζοντες.

[00030]    Οὕτως ὁ Ἀπόστολος περὶ τῶν ἁμαρτανόντων ἔφη·

[00031]    Στέλλεσθε ὑμᾶς ἀπὸ παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος, καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν, ἣν παρελάβετε παρ' ἡμῶν·

[00032]    καὶ Ἐάν τις ἀδελφὸς ὀνομαζόμενος, ἢ πόρνος, ἢ πλεονέκτης, ἢ εἰδωλολάτρης, ἢ μέθυσος, ἢ λοίδορος, ἢ ἅρπαξ·

[00033]    τῷ τοιούτῳ μὴ συνεσθίειν.

[00034]    ΚΕΦ. ΚΓʹ.

[00035]    Στίχ. βʹ.

[00036]    Αὗται αἱ ἑορταὶ Κυρίου.

[00037]    Πᾶσα ἱλαρὰ ἡμέρα, ἐν ᾗ προτέτακται, ὡς ἐν ἁγίᾳ τάδε τινὰ ποιεῖν παρὰ τὰς λοιπὰς ἐξαίρετα, ἑορτὴ καλεῖται.

[00038]    Οὐ πᾶσα δέ ἐστι πανήγυρις·

[00039]    ἀλλὰ κατὰ τοὔνομα, ὅτε ἐπὶ τὸ αὐτὸ συναθροίζονται πανταχόθεν.

[00040]    Ὥστε ἡ μὲν πανήγυρίς ἐστι καὶ ἑορτή·

[00041]    οὐκέτι δὲ ἑορτὴ, καὶ πανήγυρις·

[00042]    οἷον·

[00043]    Σάββατα καὶ Νουμηνίαι, ἑορταί εἰσιν·

[00044]    Ἄζυμα δὲ, καὶ ἡμέραι τῶν Ἑβδομάδων, καὶ Σκηνοπηγίαι οὐ μόνον ἑορταὶ, ἀλλὰ καὶ πανηγύρεις.

[00045]    Στίχ. μʹ.

[00046]    Καὶ κάλλυντρα φοινίκων.

[00047]    Πάρεστι διὰ τούτων νοεῖν, καὶ πάλιν ἡμῖν ἐν Χριστῷ τὰς ἐν παραδείσῳ τρυφὰς ἀπονέμει Θεός.

[00048]    Φυτῶν δὲ τῶν ἀειθαλῶν οἱ κλάδοι, τὸ διηνεκὲς τῆς χάριτος καὶ τὸ ἀμάραντον τῆς ἐλπίδος ἐφ' ἑαυτοῖς σημαίνουσι.

[00049]    ΚΕΦ. ΚΖʹ.

[00050]    Στίχ. ιεʹ.

[00051]    Ἐὰν δὲ ὁ ἁγιάσας αὐτὴν λυτρῶται τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, προσθήσει ἐπ' αὐτὸ τὸ ἐπίπεμ πτον τοῦ ἀργυρίου τῆς τιμῆς, καὶ ἔσται αὐτῷ.

[00052]    Εἰ δὲ μὴ τιμὴν οἰκίας, ἢ ἀγροῦ τις, ἀλλ' αὐτὰ ἁγιάσαι Θεῷ, τὴν τιμὴν καθήσει μετὰ τοῦ πέμπτου λυτρούμενος αὐτὰ, καὶ καθέξει τὰς κτήσεις·

[00053]    ἑτέροις δὲ οὐκ ἀποδώσεται.

[00054]    Ἀλλὰ κἂν ἀποδῶται, μέχρι τοῦ Ἰωβηλαίου καθέξει ὁ πριάμενος, καὶ μετὰ τοῦτον ἔσται Θεοῦ.

[00055]    Στίχ. ιʹ.

[00056]    Ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ.

[00057]    Τὸν δὲ ἐξ ἀγορασίας ἀγρὸν ἀγοράσας, οὐκ ἀνακτήσεται τοῦτον ἑαυτῷ·

[00058]    ἀλλὰ πρὸς λόγον ἀποδοὺς τὸν καρπὸν τῷ Θεῷ, ἐν τῷ Ἰωβὴλ ἀποκαταστήσεται τὸν ἀγρὸν τῷ πεπρακότι.

[00059]    Ὠριγένους εἰς Λευιτικόν.

[00060]    Καί γε τοὺς περὶ λέπρας νόμους ὑπολαμβάνω ^[17.21.40] εἴδη τινὰ τῆς ψυχῆς διαγράφειν διάφορα·

[00061]    τίς γὰρ οὐκ ἂν ἀπορήσῃ ὁρῶν, ὅτι πῆ μὲν ἡ λέπρα ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον ἀκάθαρτον ἐγγενομένη χρωτὶ ζῶντι, πῆ δὲ πάσης ἀκαθαρσίας ἀπολύει ὅλον λεπρὸν γεγονότα;

[00062]    τότε γὰρ ἀκάθαρτος εἶναι λογίζεταί τις, ὅτε χρὼς ζῶν μετὰ τὸ ὁλόλεπρον εὑρίσκεται ἐν αὐτῷ, μιαίνοντος τοῦ ζῶντος χρωτὸς τὴν ἐξ ὅλων λέπραν, ἀμίαντον εἶναι λεγομένην·

[00063]    ἡγοῦμαι γὰρ τὴν λέπραν ἀντὶ ἀλόγων λαμβάνεσθαι τῆς ψυχῆς παθημάτων·

[00064]    τὸν δὲ ζῶντα χρῶτα, ἀντὶ τῆς λογικῆς καταστά ^[17.22.40] σεως·

[00065]    δοκεῖ οὖν μοι μυστήριον περιέχειν ὁ λόγος·

[00066]    ἐν γὰρ τῇ τῶν βρεφῶν ἡλικίᾳ ἀνέγκλητός ἐστιν ἡ ψυχὴ, τῆς ἀλογίας ἀπολυούσης αὐτὴν παντὸς ψόγου·

[00067]    ἐὰν δὲ ὀφθῇ χρὼς ζῶν ἐν αὐτῇ, ὅ ἐστιν ἐὰν ἀρχαὶ τοῦ λόγου ὑποφύωσι, τότε ἀρχὴ τῆς ἁμαρτίας ὑφίσταται, ἕως ἐπικρατήσαντος τοῦ χρωτὸς τοῦ ζῶντος, τουτέστι τοῦ λόγου αὐξάνοντος καὶ τελειουμένου, ὁ λόγος γένηται ὁ χρὼς ζῶν, καὶ τέλεον ἡ λέπρα ἐξαφανισθῇ.

[00068]